در صفحه شلوغ و پر از خبرهای متنوع روزنامه اطلاعات دوشنبه ۷ فروردین ۱۳۵۷، به خبری مهم در صفحه اول این روزنامه برمی خوریم که به تصمیم صندوق بین المللی پول اشاره دارد و اینکه ریال ایران جزو پولهای معتبر جهان شد.

به متن خبر فوق رجوع می کنیم که در صفحه چهارم روزنامه ۲۴ صفحه ای اطلاعات چاپ‌ شده است :

بانک مرکزی ایران امروز دوشنبه ۷ فروردین ۱۳۵۷طی اطلاعیه‌ای اعلام کرد: هیأت‌مدیره صندوق بین‌المللی پول در جلسه اول فروردین ۱۳۵۷خود بنا به پیشنهاد مقامات صندوق تصویب نمودند که ریال ایران در مجموعه ارزهای عمده جهان که واحد حق برداشت مخصوص را تشکیل می‌دهند گنجانده شود و این تصمیم از اول ژوئیه ۱۹۷۸ (دهم تیرماه سال جاری ۱۳۵۷) به مرحله اجرا درآید.

علاوه بر ریال ایران، ریال عربستان سعودی نیز وارد مجموعه فوق می‌شود و در مقابل، راند آفریقای جنوبی از آن خارج می‌گردد و تصمیم قطعی برای خارج کردن یک ارز دیگر که کرون دانمارک و یا کرون نروژ می‌باشد به زودی گرفته خواهد شد.


حق برداشت مخصوص (اس – دی – آر) واحد محاسبه ارزش پولی در عملیات و معاملات صندوق بین‌المللی پول است که به‌خصوص پس از بحران‌های بین‌المللی پولی سال‌های اخیر به عنوان یک واحد معتبر پولی به طور روزافزون در معاملات بین‌المللی به کار می‌رود و علاوه بر آن صندوق بین‌المللی پول میزان ۹ میلیارد حق برداشت مخصوص منتشر و در اختیار بانک‌های مرکزی دولت‌های عضو صندوق گذاشته است که مانند ارزهای دیگر به صورت یک پول جهانی و ذخیره ارزی بین‌المللی مورد استفاده در معاملات بین بانک‌های مذکور قرار می‌گیرد.

طبق ترتیباتی که در سال ۱۹۷۴ برقرار گردید نرخ روزانه حق برداشت مخصوص بر اساس نرخ روزانه پول ۱۶ کشوری که بیش‌ترین سهم را در صادرات جهانی داشته قرار گرفت که ارتباطی به ارزش آن‌ها در بازارهای جهانی و یا قوت و ضعف آن‌ها در اقتصاد بین‌المللی نداشت این ارزها عبارت بودند از:

دلار آمریکا، مارک آلمان، لیره استرلینگ، فرانک فرانسه، ین ژاپن، دلار کانادا، لیر ایتالیا، گیلدر هلند، فرانک بلژیک، کرون سوئد، دلار استرالیا، کرون دانمارک، کرون نروژ، پزوتای اسپانیا، شیلینگ اتریش و راند آفریقای جنوبی.

بهای تمام ارزها در تهران سقوط کرد !

سپس مقرر شد که با توجه به تحولات اقتصادی جهان این مجموعه و نحوه ارزش‌گذاری آن در پایان هر پنج سال مورد بررسی قرار گرفته و بر حسب تغییر سهم کشورها در صادرات جهانی تصمیم جدیدی گرفته شود.

 

بدین ترتیب دلیل انتخاب ریال ایران و ریال عربستان سعودی برای شمول در مجموعه ارزهای ۱۶ گانه حق برداشت مخصوص، افزایش سهم صادرات ایران و عربستان سعودی (شامل نفت) در کل صادرات جهانی است و امتیازی که بدین ترتیب به ریال ایران داده شده است نشانه و نمایانگر ترقی اقتصاد ایران در سال‌های اخیر و افزایش صادرات آن می‌باشد که مقام دوازدهم را در میان ارزهای جهانی احراز کرده است.

به طوری که خبرنگار اقتصادی ما می‌نویسد:

درصد حق برداشت مخصوصی که قرار است از اول ژوئیه ۱۹۷۸ مورد عمل قرار گیرد سهم ارزهای مختلف به شرح زیر می‌باشد:

۱- دلار آمریکا ۳۳ درصد،

۲- مارک آلمان ۱۲.۵ درصد،

۳- ین ژاپن ۷.۷ درصد،

۴- لیره استرلینگ ۷.۵ درصد،

۵- فرانک فرانسه ۷.۵ درصد،

۶- لیر ایتالیا ۵.۱ درصد،

۷- گیلدر هلند ۴.۸ درصد،

۸- دلار کانادا ۴.۸ درصد،

۹- فرانک بلژیک ۳.۹ درصد،

۱۰- ریال عربستان سعودی ۳ درصد،

۱۱- کرون سوئد ۲.۲ درصد،

۱۲- ریال ایران ۲.۲ درصد،

۱۳- دلار استرالیا ۱.۶ درصد،

۱۴- پزوتای اسپانیا ۱.۶ درصد،

۱۵- شیلینگ اتریش ۱.۳ درصد،

۱۶- کرون نروژ (و یا دانمارک) ۱.۳ درصد