«یرما» در لغت به معنای بی‌ثمر است. نامی با مُصما که یکی از سه‌گانه‌های مشهور «فدریکو ‌گارسیا ‌لورکا» شاعر و نمایشنامه‌نویس نو جو و طغیانگر اسپانیایی را به خود اختصاص داده است. نمایشنامه‌ای با دیالوگ‌ها و مونولوگ‌هایی مزین به کلمات و زبانی زیبا و تراشخورده که توسط «احمد شاملو» شاعر نامدار ایرانی ترجمه شده و علی رفیعی آن را در اجرایی 120 دقیقه‌ای در سال 1392 به روی صحنه برده است.


فیلم تاتر برما را تماشا کنید

این نمایشنامه‌ی برجسته تاریخ ادبیات نمایشی، محصولی زیبا از یرمای لورکا و شاملو است که توسط رفیعی به اوج رسیده است. ترجمه سلیس شاملو به گونه‎ای است که محدودیت زمانی و مکانی را از متن دور کرده و جنبه جهان‌شمول بودن آن، شرایط لازم برای خلاقیت و بهره‌‎برداری آگاهانه از محتوای متن را در اختیار کارگردان قرار می‌دهد.

رفیعی نیز از این ظرفیت ایجاد شده به بهترین شکل بهره برده و بر اساس تفکر نمایش‎نامه‌نویس مورد علاقه‌اش لورکا، اثری به غایت دل‌چسب را خلق کرده. اثری که نمی‌دانیم آن را باید به لورکا نسبتش دهیم یا به شاملو منتسبش کنیم و یا علی رفیعی را قدر نهیم.