یدالله رؤیایی مشهور به رؤیا (۱۷ اردیبهشت ۱۳۱۱ – ۲۳ شهریور ۱۴۰۱) شاعر ایرانی بود که در دهه‌های آخر زندگی‌اش در پاریس زندگی می‌کرد. او ۲۳ شهریور ۱۴۰۱ در پاریس درگذشت.

او آموزش‌های دبستانی و دبیرستانی را در زادگاهش آغاز کرد و در تهران در دانشسرای شبانه‌روزی تربیت معلم به پایان رساند. سپس به تدریس و سرپرستی امور اوقاف دامغان پرداخت. نوجوانی و جوانی او به تمایلات مارکسیستی و مبارزه در حزب توده ایران گذشت. در سال ۱۳۳۲ به دنبال کودتای ۲۸ مرداد و فرار از دامغان، چندی را به زندگی مخفی گذراند و سرانجام در اسفندماه همان سال دستگیر شد و به زندان افتاد. زندان‌های او: زندان باغشاه، زندان زیرطاقی، زندان موقت، و یک بار دیگر در سال ۱۳۳۶ در زندان لشکر ۲ زرهی سلطنت‌آباد بودند.

رؤیائی پس از خروج از زندان نخستین شعرهای خود را در ۲۲ سالگی نوشت و در مجلات آن زمان با نام مستعار «رؤیا» منتشر کرد و هم‌زمان به تحصیلات خود در رشته حقوق سیاسی در دانشکدهٔ حقوق دانشگاه تهران تا درجه دکترای حقوق بین‌الملل عمومی ادامه داد. پس از آن در وزارت دارایی به استخدام درآمد و به عنوان ذی‌حساب و سرپرست امور مالی در ادارات و دیگر مراکز دولتی، از جمله وزارت آب و برق، سازمان تلویزیون ملی ایران و… به کار پرداخت.[۵]

یدالله رؤیایی از مؤسسان شرکت انتشاراتی روزن بود. رؤیایی با چند شاعر دیگر، مانیفست اسپاسمانتالیسم را منتشر کردند که بعدها به خلق نگرش تازه شعری با عنوان شعر حجم انجامید.

یدالله رویایی کوتاه زمانی پس از آغاز شاعری راه خویش را یافت و تا پایان عمر همان راهی که گشوده‌ بود را وسعت داد. بر پهنا و درازا و عمق آن افزود و پیرامون آن چراغ‌ها افروخت و عمارت‌ها پرداخت. عناصر بنیادین جهان شعری خود را از آن پس فرو ننهاد و سنگ بنای هویت و چهره‌نمای شاعری خویش کرد.

یداله رویایی

این راه البته یک‌باره رخ ننمود و از چاپ نخستین کتابش «بر جاده‌های تهی‌» در ۱۳۴۰ که حاوی شعرهای دهه‌ نخست شاعری‌اش بود تا «شعرهای دریایی»، «دلتنگی‌ها» و «از دوستت دارم» به طول انجامید. تأملات رویایی در باب شعر و تلاش او برای ثبت دستاوردهای شعری‌اش به صدور «بیانیه‌ی شعر حجم» همراه با شماری از شاعران هم‌فکرش انجامید. رویایی را نظریه‌پرداز و چهره‌ اصلی مکتب شعری موسوم به «شعر حجم» نامیده‌اند.

صرف‌نظر از میزان سهم او در بنیان‌گذاری این شیوه و اسلوب شعری، رویایی بیش از همه‌ شاعران موصوف به آن نحله، در باره‌ شعر حجم مطلب نوشته و گفته و آن را هم از حیث نظری و هم عملی فربه‌ کرده‌ است.

از دوستت دارم

یداله رویایی

این شعر را با صدای حسن دلاور بشنوید

از تو سخن از به آرامی

از تو سخن از به تو گفتن

از تو سخن از به آزادی

وقتی سخن از تو می­گویم

از عاشق

از عارفانه

می­گویم

از دوست دارم

از خواهم داشت

از فکر عبور در به تنهایی

من با گذر از دل تو می­کردم

من با سفر سیاه چشم تو زیباست

خواهم زیست

من با به تمنای تو

خواهم ماند.

من با سخن از تو

خواهم خواند

ما خاطره از شبانه می­گیریم

ما خاطره از گریختن در یاد

از لذت ارمغان در پنهان،

ما خاطره­ایم از به نجواها…

من دوست دارم از تو بگویم را

ای جلوه­ای از به آرامی

من دوست دارم از تو شنیدن را

تو لذت نادر شنیدن باش.

تو از به شباهت، از به زیبایی

بر دیده­ی تشنه­ام تو دیدن باش

شعرانه