در شرق استان مازندران شهری زیبا و باشکوه، شهری سرسبز و بکر و تاریخی به نام بهشهر وجود دارد. اسناد تاریخی نشان می‌دهند که بهشهر یکی از مهمترین مناطق سکونتگاهی شمال ایران در ادوار مختلف تاریخی بوده است و این نام توسط پادشاهان روی این شهر گذاشته شده است.

بهترین منطقه در بهشهر، ییلاق پادشاهان صفوی بوده و همچنین شاهان و سلسله های بعد از صفویه در دوران پهلوی نیز به این شهر توجه خاصی داشتند. مادر شاه عباس صفوی یعنی خیر النساء بیگم یا اشرف الملوک در یکی از روستاهای بهشهر متولد شده بود.

 



این نمایش را تماشا کنید


به همین دلیل شاه عباس مسافرت‌های فراوانی به بهشهر انجام می داد. در حقیقت این شهر زیبا به عنوان محل اقامت تابستانی پادشاه انتخاب شده بود و به آن اشرف البلاد نیز می گفتند که از نام مادر شاه عباس گرفته شده بود.

 

کاخ صفی آباد در بهشهر که به دستور شاه عباس کبیر ساخته شد

کبود جامه، پنجاه هزار و شهر اشرف از قدیمی ترین نام های این شهر زیبا هستند. البته تمامی اسامی که برای بهشهر انتخاب شده بود تا مدت ها باقی ماند اما از اسناد تاریخی این طور مشخص است که “اشرف شهر” متداول ترین آنها بوده که تا قبل از انقلاب نیز استفاده می شد.

ایرانگردی :

ماسوله را نمی توان نوشت، ماسوله را باید دید

گنبد هارونیه یگانه اثر برجای مانده از شهر باستانی طوس

دیزین و شمشک، پاتوقی برای همه فصل ها

استارم به چه معنایی است ؟

روستای استارم شهر بهشهر روستایی از توابع بخش یانه‌سر شهرستان بهشهر و در دهستان عشرستاق قرار دارد و تصاویر بسیار زیبا و دلنشین و خاطره انگیزی را با خود به همراه دارد. استارم از دو بخش «اِستا» و «رَم» ساخته شده است. استا کوتاه شده « اَوِستا» و رَم کوتاه شده «رَمِه» می باشد. اوستا نام کتاب آیین زرتشت پیامبر ایرانی است و رمه به معنی مردم و جمعیت ولشکر وسپاه آمده است.

روستای استارم

مزرعه ی گل های آفتابگردان استارم مسیر دسترسی آسانی دارد، بعد از عبور از شهر بهشهر در کناره ی جاده می توانید این مزرعه ی تماشایی را مشاهده کنید. گل آفتاب‌گردان یا گل آذرگون گیاهی است یک ساله که تا حدود سه متر رشد می‌کند و گل آن درشت و بسیار زیباست که به قطر ۳۵ سانتیمتر می‎رسد.

مزارع گل آفتابگردان در روستای استارم

کشتزار آفتابگردان، چون مزرعه آفتاب است که زیبایی‎اش چشم هر بیننده‌ای را به خود معطوف می‎کند. آفتابگردان گلدار، خورشید را دنبال نمی‌کند و گیاه بالغ آن همواره به سمت شرق است، اما جوانه‌های کوچک این گل در حین طلوع خورشید رو به شرق و در طی روز در جهت حرکت خورشید و در حین غروب به سمت غرب می‌چرخند.



از دانه گل که به تخمه آفتابگردان مشهور است به عنوان تنقلات و آجیل و نیز از دانه تازه آن برای روغن‌کشی و تهیه روغن خوراکی و پخت‌وپز استفاده می‌شود.

بعد از مزرعه و وقتی به نیالا می رسید اگر نگاهی به دوردست بیندازید تعدادی از روستاها را از بلندای نیالا می توان دید ، بیشه بنه و کیاسر از اینجا به خوبی دیده می شوند ،از نیالا جاده سرازیری می شود تا نخستین دره که رودخانه ای نیز ازآن می گذرد و به آن لِجی دره می گویند. همه چیز در اینجا سبز و مایه آرامش است.

 

اندکی جلوتر دره ای است هموار میان دو رشته کوه که به آن روبار گویند. این منطقه، خشک وگرم است و خاکی سفید رنگ دارد و درختانی کوتاه و اندک زمین را پوشانده است. این مسیر تا روستای سفید چاه صاف و هموار است. در سمت راست زمین های شالیزاری قرار دارند ودر سمت چپ کوه ها وتپه های سفید رنگ خالی از سبزه ودرخت.

تمام زیبایی روستاهای شمال ایران در آرامش و سبزی خلاصه می شود که شاید تجربه حضوری و یا تصوری آن خالی از لطف نباشد، مردم شمال ایران اکثرا مهمان نوازند و حتی در بکرترین مناطق که از دسترس شهرنشینان دور مانده اگر کسی از مردم محلی روستا شما را ببیند حتما می خواهد که حداقل زمانی را به رسم مهمان نوازی و حداقل نوشیدن چای با او بگذارانید که این موضوع علاوه بر افزودن لذت سفر , موجب آشنایی بیشتر شما با فرهنگ و موقعیت مردم و منطقه می شود.