شعر طنز «آمد بهار جانها»
ایران، لس آنجلس یا در ونکوور، تورنتو / در استرالیایی یا در قطر به رقص آ
کن عزم سفر که وقت تنگ است – قسمت اول
سفر شکلهای مختلفی دارد. خیلی از ما بدون برنامه ای خاص، تعطیلات تقویمی را نشان می کنیم، به سمتی رهسپار می شویم، جوج و دوغ می زنیم و برمی گردیم. اما بعضی ها دوست دارند هدفمند سفر کنند.
ف…ش می گویم و از گفته ی خود دلشادم – قسمت دوم
شنیدن ف…ش اگر به طور مستقیم ما را هدف قرار ندهد نه تنها آزاردهنده نیست بلکه لذت بخش است. مثلاً بخشی از کلام موسیقی رپ – عرض کردم که فقط بخشی، رپرهای عزیز بر من هجمه نکنند – حاوی ف…ش است.
ف…ش می گویم و از گفته ی خود دلشادم – قسمت اول
بسیاری از ف…ش ها هیچگاه از بین نمی روند بلکه سینه به سینه از نسلی به نسل بعد منتقل می شوند. اگر کودک دلبندتان به شکلی غافلگیرکننده یک ف…ش آبدار داد برای پیدا کردن سرمنشاء آن اول از خانه شروع کنید.
شعر طنز حل المشاکل
مشکل ما خود به خود حل می شود
با دو تا فرمول و کد حل می شود
دلم تنگه واسه فیلمای فارسی
فیلمها و سریال ها باید سر و ته داشته باشند. بیشتر فیلمها سر دارند ولی بعضی شان ته ندارند. در معدود موارد هم نه سر دارند و نه ته. اگر فیلمی ته نداشته باشد جزء فیلمهای باکلاس و روشنفکری محسوب می شود.
نه فرشته ام، نه کفتر!
در دوران مدرسه، هر از چند گاهی سر و کله ی یکی از همین باورها پیدا می شد و مثل امواج پاندمی کوید سراسر مدرسه را درمی نوردید. مثلاً یکی از بچه ها چو می انداخت که از قدیم گفته اند هرکس بتواند نوک زبانش را به نوک بینی اش برساند پولدار می شود.
تاکید می کنیم پس هستیم
چنانچه هر زمان یا هر کجا تاکید کردیم / دقیقاً روی موضوعی بجا تاکید کردیم
بر آن چیزی که تاکیدش برای ما مهم بود / کنار هم و یا آنکه جدا تاکید کردیم
