دسته: معماری

معماری رازی، که به عنوان “شیوه رازی” نیز شناخته می‌شود، در واقع دومین سبک شاخص معماری ایرانی پس از اسلام است. این سبک در قرن چهارم و پنجم هجری، در دوران آل بویه و اوایل دوره سلجوقیان، در منطقه ری و سپس در سایر نقاط ایران رواج یافت.

معماری ایرانی، هنری غنی و پویا است که در طول تاریخ، با فراز و نشیب‌های بسیاری روبرو بوده، اما همواره اصالت و هویت خود را حفظ کرده است. این هنر، در دوران معاصر نیز، به حیات خود ادامه داده است و معماران ایرانی، با تلفیق عناصر سنتی و مدرن، آثار جدیدی خلق کرده‌اند که در جهان نیز مورد توجه قرار گرفته است.