در دورانی زندگی می کنیم که هر روز شاهد افول ارزش پول ملی ایران در برابر ارزهای خارجی و ضعیف تر شدن توان اقتصادی مردم و کسب و کارهای مستقل هستیم . مطابق آمار ارایه شده در اخبار، در چند ماه گذشته، سقوط ارزش ریال، رکوردی جدید به همراه داشته و کمترین میزان ارزش خود در برابر دلار و سایر ارزهای خارجی رسیده اما اگر نگاهی به تاریخ بیاندازیم می بینیم که در زمانی نه چندان دور، چرخ ها به شکل دیگری می چرخید.

در روزنامه اطلاعات مورخ اول اسفندماه ۱۳۵۳، یعنی در حدود ۴۸ سال قبل، خبری به نقل از بانک مرکزی ایران درج شده مبنی بر اینکه به دلیل کاهش برابری ارزش دلار در برابر ریال ایرانی، بهای تمام ارزها در تهران سقوط کرده است. خبری که شاید برای آنهایی که آن دوران را زندگی نکرده اند، غیرقابل باور و مانند داستان های تخیلی ژول ورن و ایزاک آسیموف به نظر بیاید.

آخرین رهبر : ابرقدرت چگونه سقوط کرد؟

تقویت ارزش پول ملی و اثرات آن

هر زمان که ارزش پول کشوری در برابر ارزهای خارجی تقویت شود، صادرات آن کشور گران تر می شود و ممکن است مزیت های رقابتی خود را از دست بدهد. جالب است که در آن زمان، یکی از مشکلات تقویت ارزش ریال، نگرانی صادرکنندگان کالای ایرانی به بازارهای جهانی بوده است. باید دید اگر آن صادرکنندگان، امروز هم فعال بودند ، چه می گفتند.

اما در چنین شرایطی، واردکنندگان از تقویت ارزش پول ملی بهره می بردند و قیمت تمام شده واردات کالاها به کشور کاهش پیدا می کرد که نتیجه آن به سود مصرف کننده ایرانی بوده است.

اما همانطور که در این خبر مژده داده شود، به دلیل تقویت ارزش ریال، دانشجویان ایرانی که با ویزای تحصیلی در سایر کشورها به سر می بردند و همچنین توریست های ایرانی که به خارج سفر می کردند، از رفاه بیشتری برخوردار می شدند.