استفاده از مطالب، تصویرسازی ها، عکس ها، فیلم ها و پادکست ها با ذکر منبع و لینک مستقیم به وب سایت پلاك 52 بلامانع است.
واکسیناسیون
همایون حسینیان
امروز بعد از نزدیک به چهار ماه عمه جان به خانوم بزرگ اجازه داد برای مدت کوتاه از قرنطینه خارج بشه و دو ساعت تلفنی صحبت کنه و این بندهی خدا هم تو همین مدت به همه نوههاش زنگ زد و حالشونو پرسید.
اصولا خانوم بزرگ از جایی که منو اهل خبر و رسانه می دونه، خبرهای جدیدو با من چک می کنه. بعداز کلی سلام و حال و احوالپرسی، اولین سوالی که ازم پرسید این بود که:
جریان کوید به کجا رسید؟
منم کلی براش در مورد پیشرفت های پزشکی برای تولید دارو و واکسن و برخورد مختلف کشورها با این ویروس گزارش دادم. بعد آخرش بهم می گه مگه تو همه کشورها تبعیضنژادی شده؟
حالا تو ایران شتر کم هست ولی بالاخره خداروشکر که هست! یه خورده آبشو تو ادرار بیشتر کنی به متقاضیا می رسه.
تازه فهمیدم منظورش از کوید همون فلویده!
منم براش توضیح دادم که اون جرج فلویده و کووید ۱۹ همون کروناست. وقتی که متوجه سوء تفاهم شد. شروع کرد به صحبت در مورد کرونا و گسترشش. آخرش هم میگه:
حالا تو ایران شتر کم هست ولی بالاخره خداروشکر که هست! یه خورده آبشو تو ادرار بیشتر کنی به متقاضیا می رسه. من دلم واسه شما می سوزه که شتر ندارین!
بعد آخرش بهم پیشنهاد میده به جاش از ادرار وال کوهاندار استفاده کنیم! چرا که اونم یه نوع شتر دریاییه!
البته یادم رفت ازش بپرسم با چه وسیلهای باید این دارو رو تو اقیانوس استحصال کنم!
خلاصه؛ گوشیو که قطع کردم دیدم یکی از شبکهها داره جاستین ترودو رو نشون می ده که از وضعیت تبعیض نژادی میگه و اینکه:
« مساله تبعیض علیه سیاهان در کانادا و تبعیض سیستماتیک علیه اونا تو کانادا واقعیه »
در جوابش هم فرانسوا لوگو نخست وزیر کبک گفته :
« تو کبک تبعیضنژادیش سیستماتیک نیست! »
حالا انگار سیستماتیک باشه یا نباشه برای مردم فرق می کنه! مثلا فکرشو بکنین یه سیاهپوست می خواد به کانادا مهاجرت بکنه بعد پیش خودش بگه:
« برم کبک زندگی کنم که اونجا منو غیر سیستماتیک اذیت می کنن حال میده! »
خلاصه این روزها خبرها یکی از یکی ناراحتکنندهتر و ناامیدکنندهتر بود، تو میون اینهمه خبر یه خبر مسرت بخش و امیدوار کننده شنیدم که تنها خبر خوب این چند روز بوده اونم اینکه وزیر سلامت کبک اعلام کرده که:
« شهرداریها مجاز به بازگشایی دستشوییهای عمومی شدند »
هرچی باشه یه روزنه امیده به بهبود اوضاع! من که تو این مدت زیاد قرنطینه دلم لک زده واسه توالت عمومی! الان دیگه استفاده از توالت عمومی به یه سری از ما حس نوستالوژیک می ده! یه حالت سرخوشی! امیدوارم به زودی خبر بازگشایی حمومهای عمومیو هم بشنویم!