روز شکرگزاری در کانادا 

جشن روز شکرگزاری از تعطیلات هرساله کانادا به شمار می رود، که به این‌ منظور در دومین‌ دوشنبه ماه اکتبر جشنی برگزار می شود.

مجلس کانادا این تاریخ را در ششم نوامبر سال ۱۹۵۷ به رسمیت شناخت که‌ در بیشتر مناطق کانادا تعطیل رسمی است و مراکز تجاری و اداری نیز تعطیل هستند. در ۳۱ ژانویه ۱۹۵۷ ، فرماندار کل کانادا ، وینسنت مسی ، اعلامیه ای صادر کرد که در آن آمده بود:

روز شکرگزاری عمومی از خداوند متعال به خاطر برداشت و نعمات فراوانی که کانادا از آن برخوردار شده است – در دوشنبه دوم اکتبر هر سال برگزار می شود.

ناگفته‌‌ نماند‌ که در استانهایی همچون؛ نیوفاندلند و‌ لابرادور، جزیره پرنس ادوارد و نوا اسکوشیا و‌… این‌ تعطیلات اختیاری هستند اما این روز برای شرکت ها و سازمان های دولتی در سراسر کانادا تعطیل است.

در این‌ روز مردم از خانواده، اقوام و دوستان خود دعوت میکنند تا در کنار هم به برگزاری جشن و شکر گزاری بپردازند. وعده های غذایی سرو شده در این‌ روز؛ گوشت‌ بوقلمون کباب شده، سیب‌زمینی کوبیده شده، کدو تنبل، ذرت و‌ آجیل گردویی می‌باشد.

در آمریکا ‌و برزیل نیز این مراسم در چهارمین پنجشنبه ماه نوامبر جشن‌ گرفته می‌شود. گرچه شکرگزاری ریشه های تاریخی در سنت های دینی و فرهنگی دارد ، اما مدت هاست که به عنوان یک عید عرفی نیز جشن گرفته می شود.

۱۰ واقعیت جالب درباره روزشکرگزاری در کانادا

این جشن تقریبا مصادف با جشن مهرگان ایرانیان میاشد که این فرصت را به ایرانیان مقیم کانادا میدهد که در این تعطیلی آیین باستانی جشن مهرگان را نیز برگزار کنند.

روز اعتدال پاییزی را در ایران از دیرباز جشن می‌گرفته‌اند. این جشن که در روز مهر از ماه مهر برگزار می‌شود ،جشن مهرگان نام دارد. مهرگان یا جشن مهر یکی از بزرگترین جشن‌های ایران باستان بوده است که در مهر روز از ماه مهر برگزار می‌شده است. «مهرگان» پس از نوروز بزرگترین جشن ایرانیان باستان بوده‌است.

برای مطالعه شما: درباره جشن پاییزی مهرگان بیشتر بدانیم

مردم ایران از هزاره دوم پیش از میلاد آن را جشن می‌گیرند. مهرگان نیز همانند نوروز با آیین یگانه و آداب و رسوم ویژه برگزار می‌شود. مهر یا میترا در زبان فارسی به معنای «فروغ، روشنایی، دوستی، پیوستگی، پیوند و محبت» است و ضد دروغ، دروغ‌گویی، پیمان‌شکنی و نامهربانی کردن است. فلسفه جشن مهرگان سپاسگزاری از خداوند به خاطر نعمت‌هایی است که به انسان ارزانی داشته و استوار کردن دوستی‌ها و مهرورزی میان انسانهاست.

در جشن مهرگان سفره مهرگانی یا خوان مهرگانی پهن می‌کردند. این سفره که برگرد آتشدان پهن می‌شد به رنگ ارغوانی بود و در آن از انواع میوه‌ها، شیرینی و خوراکی‌ها، شربتی از عصاره هوم یا هَئومَه که با شیر رقیق شده و نان مخصوص لورک قرار می‌دادند. میوهای چون انار، سیب، ترنج، بی یا به، ترنج، سنجد، انگور سفید، کُنار، زالزالک، ازگیل و خرمالو وجود داشت.

خوردنی ویژه جشن مهرگان

این روز و این جشن خوردنى هاى ویژه اى هم دارد که تهیه آنها هم بخشى از شادمانى نهفته در این مراسم سنتى دیرینه است. در این روز نسبت به جمعیت لورگ (نوعى نان مخصوص) تهیه شده و گوشت هاى بریان شده را به قطعات کوچک تبدیل مى کنند و با اندکى سبزى میان دو عدد لورگ مى گذارند و موبد ده نیز هنگام اجراى گاهنبار، میوه ها را به قطعات کوچک تقسیم کرده و پس از پایان مراسم به همه میوه تعارف مى شود.

گپ و گفت با سولماز نراقی،‌ نغمه پرداز کودکان
( تماشا کنید)

مردم تا آنجا که امکان دارد با لباس هاى ارغوانى (به عنوان نمادى از جشن پادشاهان ارغوانى پوش تاریخ باستان) گرد هم آمده و به رقص و شادى مى پردازند. از نکات جالب توجه در این جشن ملى اهداى کارت تبریک به یکدیگر است. رسمى زیبا و ارزنده که محبت و پیوند میان دوستان و خویشان را محکم تر مى کند.

مهرگان هم مانند نوروز سفره اى باشکوه دارد که معمولاً به مدت پنج روز جشن و براى پذیرایى مهمانان در خانه ها گسترده مى ماند. این سفره علاوه بر خوردنی های ویژه، مجموعه اى از نمادهاى عرفانى، معنوى آئین زرتشتى سفره مهرگان شامل گل و ریحان، آجیل و بوهاى خوش و کتاب مقدس است.

کاسه‌ای پر از گلاب، آب، سرکه، برگ آویشن، گل‌های بنفشه و نازبو یا ریحان نیز قرار می‌دادند. سرمه‌دان، آیینه، اسفند و عود و همچنین گل همیشه شکفته که پیرامون آن را با شاخه‌هایی از سرو، مورد، گز تزیین می‌کردند نیز زینت‌بخش سفره مهرگانی بود.