من ترانه ۱۵ سال دارم فیلمی از رسول صدرعاملی با بازی ترانه علیدوستی است. این فیلم محصول سال ۱۳۸۰ و برنده سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی (رسول صدر عاملی) و بهترین فیلمنامه (کامبوزیا پرتوی) و بهترین بازیگر نقش اول زن (ترانه علیدوستی) از بیستمین جشنواره فیلم فجر است. رسول صدرعاملی برای این فیلم برنده جایزه ویژه هیئت داوران و نامزد جایزه یوزپلنگ طلایی جشنواره فیلم لوکارنو شد.

من ترانه پانزده سال دارم فیلمی است که نسل جوان را به مقاومت فرا می خواند و از او رفع اتهام می کند و می خواهد نسل جوان را با همه رنج ها، همه ی مشکلات و همه ی گرفتاری هایش در موقعیت واقعی کنونی ما به ویژه در ارتباط با آزار زنان و تبعیض جنسیتی را به رخ بکشد.

سکانس برتر
من ترانه پانزده سال دارم

 

*توجه : اگر این فیلم را هنوز تماشا نکرده اید،

مطالعه ادامه این مطلب خطر اسپویل و لو رفتن داستان را برای شما به همراه دارد:

خلاصه داستان من ترانه ۱۵ سال دارم

ترانه دختر نوجوانی است که مادرش را در کودکی از دست داده و پدرش به دلایلی در زندان به سر می‌برد. ترانه به زندگی عادی اش ادامه می‌دهد تا این که پسر پولداری به او پیشنهاد ازدواج می‌دهد. وی قبول می‌کند و ازدواج سر می‌گیرد، ولی بعد از مدت کوتاهی پسر ترانه را رها کرده و به خارج از کشور می‌رود. این در حالی است که ترانه از آن پسر حامله‌ است و چون فقط بین آنها صیغه‌ای قرائت شده و اسم ترانه در شناسنامه پسر نیست، او نمی‌تواند ثابت کند بچه‌ی در شکمش را از آن پسر دارد. در حالی که همه به او تهمت می‌زنند، ترانه تلاش دیوانه‌واری را برای اعاده‌ی حیثیت از خود و بچه‌اش آغاز می‌کند و…

رسول صدرعاملی علاوه بر کارگردانی فیلم من ترانه ۱۵ سال دارم نوشتن فیلمنامه کار را هم به‌طور مشترک با کامبوزیا پرتوی بر عهده داشت. بهرام بدخشانی و محمدرضا مویینی به‌ترتیب مدیر فیلمبرداری و تدوینگر فیلم بودند. مجید انتظامی موسیقی متن فیلم را ساخت. ترانه علیدوستی، مهتاب نصیرپور، حسین محجوب و میلاد صدرعاملی هم بازیگران اصلی این فیلم بودند که علیدوستی و نصیرپور به‌ترتیب سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن و دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش مکمل زن را از بیستمین دوره جشنواره فیلم فجر به‌دست آوردند. این فیلم همچنین در ۳ رشته بهترین کارگردانی، بهترین فیلمنامه و بهترین چهره‌پردازی (علی عابدینی) برنده جایزه سیمرغ بلورین شد.

تماشا کنید :

سکانس های برتر| سرقت پول (2021-2017)

یک فیلم دوست‌داشتنی و همه‌پسند

شروع فیلم بر روی گام های دختری است که راهروی زندان را می پیماید. نام ها هم در همین متن ظاهر می شوند. وقتی تیتراژ پایان می گیرد، کیف او را هم وارسی کرده اند. دختر پانزده ساله به ملاقات پدرش آمده است که راننده بوده و به علتی که ناگفته می ماند در زندان است. ترانه با مادر بزرگش زندگی می کند. او مادرش را از دست داده است. ترانه با وجود زمانه ای ناساز و مناسباتی ناهنجار می کوشد تا دختری پاک باقی بماند. او کار می کند و درس می خواند.

یکی از ویژگی‌هایی که هنگام بحث در مورد فیلم من ترانه ۱۵ سال دارم مورد توجه منتقدان قرار گرفت، توانایی صدرعاملی در جذب نظر مثبت گروه‌های مختلف بود. هوشنگ گلمکانی در مقدمه پرونده‌ای که در شماره ۲۸۴ ماهنامه فیلم (اردیبهشت ۸۱) در مورد فیلم منتشر شد، این ویژگی را چنین توضیح داد:

«فیلم من ترانه ۱۵ سال دارم نمونه‌ای قابل‌تأمل از آثار سهل‌ممتنعی‌ست که تقریبا همه سلیقه‌ها را راضی کرده است… رسول صدرعاملی در ادامه مسیر همواره روبه‌صعودش، با کارنامه‌ای که طمأنینه و بی‌شتاب‌بودن ویژگی اصلی آن به‌نظر می‌رسد، حالا پختگی یک فیلمساز کاملا حرفه‌ای را از خود نشان می‌دهد که هم به پسند انبوه تماشاگران و ارتقای سلیقه آنان می‌اندیشد و هم دغدغۀ غنای کارش و عمق‌بخشیدن به آثارش را دارد.»
ترانه علیدوستی

رسول صدر عاملی درباره انگیزه ساخت این فیلم می گوید :

«صدرعاملی در ادامه صحبت‌هایش چنین گفت: در همه کشورهای پیشرفته دنیا، مادران می‌توانند برای کودکان خود شناسنامه بگیرند، ولی زنان ما به دلایل شرعی و مذهبی و مدنی که داریم، نمی‌توانند این کار را انجام دهند و من دنبال داستانی بودم تا ترانه بتواند استواری و معصومیت خود را در آن نشان دهد.»

من، ترانه پانزده سال دارم فیلمی است که بحث تلاش زنان برای کسب هویتی مستقل – بحثی که هنوز هم داغ و مهم است – را به‌شکلی اثرگذار مطرح می‌کند. مهم‌ترین خصوصیتی که باعث شده فیلم من ترانه ۱۵ سال دارم پس از گذشت سال ها هنوز هم تروتازه به‌نظر برسد همین است.