چند وقت پیش تجربه جالبی برای صدور بیمه نامه عمر زمانی ۱۰ ساله برای یکی از دوستانم با سرمایه ۶۰۰ هزار دلار داشتم که شاید برای شما هم شنیدنی باشد.
دوستم که نسبتا سالم زندگی می کند و بیماری و اضافه وزن ندارد، در پرسشنامه یکی از شرکت های بیمه عمر معروف کانادایی با حسن نیت قید کرده بود که گاهی و کاملا به صورت تفریحی و شاید یکبار در ماه یک سیگار می کشد. همین مساله باعث شد که بیمه گر اعلام کند متقاضی به دلیل سیگار کشیدن برایش پر ریسک است و صدور بیمه نامه منوط به بررسی نتایج معاینه پزشکی و آزمایشات تکمیلی خواهد بود.
افزایش حق بیمه سیگاری ها
در تاریخی که تعیین شد ، پزشک معتمد بیمه گر به منزل بیمه گذار مراجعه کرد و اقدامات لازم را به عمل آورد. خوشبختانه نتایج کاملا رضایتبخش بود و بیمه گر موافقت کرد که بیمه نامه را صادر کند اما در کمال تعجب حق بیمه را بیش از ۲ برابر افزایش داد. وقتی موضوع را با دوستم مطرح کردم خیلی ناراحت شد و گفت که کاملا سالم است و انتظار چنین حق بیمه ای را نداشته و نمی تواند آن را پرداخت کند. به فکر راه چاره افتادیم.
مطالعه این مطالب را به شما پیشنهاد می کنیم:
مجدد با شرکت بیمه صحبت کردیم و درخواست کردیم که به دلیل سلامت کامل بیمه گذار، در محاسبه ریسک تجدید نظر کنند. جواب خیلی قاطع بود که با استعمال حتی یک نخ سیگار ، شخص سیگاری محسوب شده و پر ریسک است و افزایش نرخ لحاظ می شود و هیچ چاره ای هم نیست.
موضوع را با یکی از همکارانم مطرح کردم و نظر خواستم.
به من گفت :
دوستت سیگار می کشد یا سیگارت ؟
گفتم نمی دانم و از دوستم پرسیدم و به من گفت که فقط گاهی سیگار برگ (سیگار) دود می کند .
همکارم گفت که قبلا تجربه مشابهی داشته و به من پیشنهاد کرد موضوع را به شرکت بیمه اعلام کنم.
این کار را انجام دادم و چند روز بعد کارشناس ارزیابی ریسک در آن شرکت بیمه در کمال تعجب به من اطلاع داد که در آن شرکت اگر متقاضی بیمه عمر تا ۱۲ عدد سیگار برگ در سال بکشد ، سیگاری محسوب نمی شود و اضافه نرخ به او تعلق نمی گیرد.
یک تیر و دو نشان!
از دوستم خواستم که موضوع را مکتوب برای شرکت بیمه بنویسد که خوشبختانه مورد قبول واقع و اضافه نرخ حذف شد و برایش بیمه نامه را با حق بیمه غیرسیگاری ها صادر کردند.
تماشا کنید : گپ و گفت با رونیا کاظمی ، نابغه ۹ ساله ایرانی
موضوع برایم آموزنده بود چون آن شرکت بیمه در عین برخورد شفاف، سخت و قاطع درباره استعمال دخانیات ، با تحلیل آمار و واقعیت های پزشکی و روانشناسی اعتیاد، دریافته بودند که می توانند ریسک کشیدن محدود سیگار برگ توسط بیمه گذار را بپذیرند.
دلیلشان این بود که می گفتند سیگار برگ هم گران است و هم نمی شود آن را به راحتی سیگارت در جیب گذاشت و در هر مکان و زمانی از جیب درآورد و استعمال کرد که همین ها سدی در برابر استفاده دائم آن و سیگاری شدن است.
جالب بود وقتی فهمیدم رویکرد این شرکت بیمه هم توانسته بخشی از بازار که دخانیات استعمال می کنند را با حق بیمه پایین تر به خود جلب کند ، و هم به تجربه دیده بودند که خیلی از بیمه گذارانشان به دلیل ترس از پرداخت نشدن سرمایه فوت ، نه تنها سمت سیگارت نرفته اند بلکه کم کم به دلیل گرانی و سختی کشیدن سیگار برگ، عطای استعمال دخانیات را به لقایش بخشیده اند.
استفاده از آمار و داده کاوی در بیمه
البته شرکت های بیمه مختلف رویکردهای متفاوتی در تحلیل این ریسک دارند اما آنچه برایم جالب است ، استفاده از آمار و داده کاوی علمی توسط شرکت های بیمه برای تعیین حق بیمه های فنی است که در نتیجه با کاهش ریسک ، در عمل قیمت تمام شده بیمه را هم برای خودشان و هم برای استفاده مردم کاهش می دهند.
